W.V. Samen – Aty Leegwater

Op de avond van 21 april jl. is uitgenodigd Aty Leegwater. Aty is moeder van 5 dochters waarvan Elsbeth als puber met drugs bezig is waarvan de ouders totaal geen weet hebben. Als moeder van een verslaafd kind krijg je al snel een bordje op je rug “slechte moeder”. Ook bij de instanties voelt ze zich vaak hoofdschuldige omdat ze de deur altijd openhoudt voor Elsbeth en er alles aan wil doen om haar van de drugs af te krijgen. Als kind is het een meisje met een groot hart dat vaak met een zielig diertje thuiskomt en zo blijft de hoop bij de ouders dat het goed gaat komen. Regelmatig is ze zo ziek dat ze thuiskomt, verzorgd wordt, methadon krijgt en weer rustig en evenwichtig begint te worden en plots weer verdwijnt en onvindbaar is. De ouders zijn zelfs gaan speuren over de Wallen, maar konden haar niet vinden totdat ze opeens voor hen staat, getipt door een “vriendin” die de hen ziet zoeken. Geschokt door hoe ze eruit ziet maar toch blij dat ze haar even vast kunnen houden. Mee terug naar huis zit er niet in! In 1991(ze is dan 19) komt ze samen met haar vriend vertellen dat ze zwanger en seropositief is. Ze blijft thuis, bevalt van een dochter (ook ziek) maar na 9 maanden vindt haar vriend dat ze toch maar weer aan de slag moet in de prostitutie en vraagt ze haar ouders voor de baby te zorgen. Elsbeth zegt ‘ik heb een goede jeugd gehad en die gun ik haar ook’. Dus ze blijft bij haar grootouders en komt intensief onder behandeling van een kinderarts in het MCA. Met 2,5 jaar is ze gezond verklaart en denk je dat je weer vooruit kunt kijken. Maar dan komt de kinderbescherming! Zij denken in protocollen en regels en laten de menselijke kant in dit geval varen. De grootouders zijn te oud en de andere vier zussen zijn of niet of nog geen 5 jaar getrouwd dus moet ze naar een pleeggezin. Weer gaan ze het gevecht aan en dank zij een brief van de kinderarts die de baby heeft behandeld, een brief die eerst niet boven tafel komt, maar uiteindelijk toch bij de rechter terechtkomt is de uitspraak: jullie hebben altijd de deur opengehouden voor jullie dochter en wij vinden dat dit kindje jullie toekomt. Later is ze opgenomen in het jonge gezin van één van de dochters en zijn ze een zoektocht gestart naar de biologische vader en na een DNA-test heeft ze zijn naam aangenomen. Met Elsbeth zelf gaat het steeds slechter. Na meerdere ziekenhuisopnames is ze de laatste 2 jaar voor haar dood meestal thuis. In dec. 1996 krijgt ze een hevige bloeding. De Kerst hebben ze nog in familiekring beleefd en op 29 dec. is Elsbeth, 30 jaar jong, overleden aan aids. Het wrange aan dit verhaal is dat Elsbeth, niet lang voor haar dood, met Aty door Zandvoort reed en plots zei: “hier is het begonnen”. Het blijkt dat een goede vriend van de familie, zelf getrouwd en jonge kinderen, Elsbeth en haar vriendin had meegenomen en hen daar met drugs in aanraking heeft gebracht met tevens de mededeling dat wanneer ze iets aan haar ouders zou vertellen hij deze zou doden. Dit was de reden dat ze het al die jaren heeft verzwegen. Om na die trieste periode de dood van Elsbeth om te zetten in iets positiefs is ze na haar 65ste zich gaan inzetten voor aidsbaby’s in Zuid Afrika. De Stichting Nomphilo, genoemd naar een 3-jarig meisje met aids dat zich aan haar vastklampte en rustig werd door haar aanraking maar helaas toch is overleden. Na 5 jaar is ze weer teruggegaan en de situatie is wel verbeterd, betere behuizing, en met de juiste voeding en medicatie komen ze er soms bovenop, maar het blijft een gevecht. Door o.a. het geven van lezingen op scholen en voor verenigingen draagt zij bij in de kosten om ook aidskinderen daar de kans te geven om te worden wat zij willen, maar hoe lang ze hebben is onbekend. Tijdens haar verblijf in Zuid Afrika wordt duidelijk hoeveel haat er is tussen blank en zwart. Daarom vraagt zij ons aan het eind van de avond hand in hand in een kring te gaan staan en in gedachten positieve energie te geven aan de bevolking van Zuid Afrika. Een indrukwekkend verhaal ,vertelt door een krachtige vrouw! Dit was voorlopig al weer de laatste thema avond. Op 24 mei gaan we er een dagje op uit, dus tot ziens. Het Bestuur van W.V. “SAMEN”.